Քարոզարշավ. օր երկրորդ. նույն սանրի երկու կտորները

Գագիկ Ծառուկյանի շրջապատում մարդիկ նեղսրտում են, երբ ասվում է, որ իրենց ու ՀՀԿ-ի արժեհամակարգերը նույնն են, կարճ ասած` երկու ուժերը միևնույն համակարգային մտածողության կրողներն են: Փաստերն ավելի խոսուն են, քան` էմոցիաները: ՀՀԿ-ն ու Ծառուկյանի դաշինքն աշխատում են ժողովրդի թիկունքում. մեկը փակ հանդիպում է անցկացնում, մյուսի շտաբի դռները փակ են լրագրողների համար: Եվ երբ Նաիրա Զոհրաբյանը երեկ ապրիլի 2-ն իշխանափոխության օր էր "նշանակում", դա անում էր Տավուշի մարզի անտեղյակ գյուղացիների համար:

Մեր քաղաքական համակարգում պարադոքսների պակաս չկա: Օրինակ, զարմանում եմ Արթուր Բաղդասարյանի թիմի անսպառ պոպուլիզմի, ժողովրդին քանիցս մոլորեցնելու և նորեն` կույս ձևանալու կարողության վրա: Երեկ Արթուր Բաղդասարյանը ասել է, որ իրենց նախընտրական ծրագրով 30 քայլ են նախատեսել, որ փոխեն Հայաստանը, բերեն բարեկեցության, իրականացնեն իրենց նպատակները: Չնայած` եթե ՀՎԿ առաջնորդի տեղը լինեի, «30» թիվը չէի ասի, որովհետև մարդիկ ակամայից 2008-ի նախագահական ընտրություններն են հիշելու ու «քայլի» փոխարեն` «30 արծաթը», որը կրեդո դարձավ ՀՎԿ դարձած ՕԵԿ-ի համար:

Քաղաքակական դաշտի մյուս պարադոքսն այն է, որ կիսով չափ աղքատ հասարակությունում կոմկուսը խորհրդարանում հայտնվելու շանս չունի, որովհետև չի կարողանում մաքրել իր վրայի «ժանգը» և, անարդարությանը ձեռնոց նետելու փոխարեն, Հայաստանում Մայդան է հորինում և պայքարում է դրա դեմ:

Բայց մեր քաղաքական ուժերի տունը քանդում է ինքնասիրահարվածի ու անսխալականի բարդույթը: Համաժողովրդական շարժումից մի բուռ են դարձել` այնքան, որ Արագածոտնի մարզի հանդիպումներն անցկացնում են տեղական պուճուրիկ գրասենյակներում, բայց խոսում են իրենց դաշինքի, ցուցակի բացառիկության մասին: Խոսքը Կոնգրես-ՀԺԿ-ի մասին է: Բայց` ոչ միայն նրանց մասին: Տավուշցի մի պապիկ երեկ բռնացրել էր Սեյրան Օհանյանին և փորձում էր հասկանալ` ինչո՞ւ նա այսքան ուշ որոշեց միանալ ժողովրդին: Երևի չհասկացավ, որովհետև պարզվեց, որ գեներալը միշտ էլ ժողովրդին միացած է եղել: Մենք ու էդ տավուշցի պապիկն ենք կույր եղել, որ չենք տեսել:

Սարգիս ԱՐԾՐՈՒՆԻ

Մեկնաբանություններ